در آجر کاری نمای بناها به جز مواردی معدود، فاصله میان آجر نما ها در جهت افقی و عمودی بسیار کم بوده و آجرها جفت و جور چیده شدهاند. بناهای زیادی را می توان نام برد ولی در ایجا فقط (گنبد قابوس) را نام می بریم که فاصله میان آجر ها بسیار کم بوده و از بند کشی استفاده نشده است
از قرن چهارم شاهد بند کشی تزیینی هستیم که به نمای بنا جلوهای خاص بخشیده است. این بند کشی به طور معمول با ملات گچ انجام گرفته و از نظر اندازه و سطح به دسته کوچک و بزرگ تقسیم میشود؛ بندکش بعد از قرار دادن ملات و صاف کردن آن به کمک قالب، به نقش اندازی بر روی آن میپردازد.
این نقشها به صورت نگارههای تزیینی و کلمههای همچون الله و محمد و مانند آن در مایه خط بنایی اجرا شدهاند. عرض بند کشیها معمولاً حدود سه تا چهار سانتیمتر است. سنگ بست از دوران غزنویان و رباط شرف و گنبدخاکی در اصفهان از این جملهاند.
برای بند کشیهایی با سطحی بزرگتر، از توپی ته آجری نقش دار یا قالبی یا صابونیهای کاشی استفاده میشود؛ که ویژگی بناهای دوران ایلخانی است.از دوران صفوی به بعد دیگر به بند کشهای تزئینی برخورد نمیکنیم.